Çevrenin insanların ruh sağlığına yönelik etkilerinin ilk kez kapsamlı bir şekilde araştırıldığı yeni bir çalışma, yalnızlık duygusunun ölümü, obezite, hava kirliliğine kıyasla yaklaşık yüzde 50 oranında artırdığını gösterdi.
Çalışma aynı zamanda ağaçları veya gökyüzünü görebilen insanların yalnızlık hissiyatlarında yüzde 28 oranında azalma olduğunu ortaya koydu.
İngiltere’de yapılan yeni bir araştırmaya göre, şehirlerde doğa ile temas, yalnızlık hissini önemli ölçüde azaltıyor.
Bununla birlikte bilim insanları çalışmanın çevrenin yalnızlığı nasıl etkileyebileceğini değerlendiren ilk araştırma olduğunu söyledi.
Araştırmacılar, insanların nasıl hissettiklerine dair hafızalarına güvenmek yerine, bir telefon uygulaması aracılığıyla toplanan gerçek zamanlı verileri kullandı.
İnsanlardan iki hafta boyunca günde üç kez rastgele, uyanık oldukları saatlerde, yalnızlık, aşırı kalabalık, sosyal içerme ve doğa ile temas hakkında basit soruları yanıtlamaları istendi.
Araştırmacılar; katılımcıların yaş, etnik köken, eğitim durumu ve mesleğini hesaba kattığında, doğayla temasın ve sosyal içerme duygularının yalnızlık üzerindeki faydalarını istatiksel olarak kanıtlamış oldu.
Sonuçlarda aşırı kalabalık hissinin yalnızlığı ortalama yüzde 39 oranında arttırdığı görüldü. Ancak insanlar ağaçları veya gökyüzünü görebildikleri veya kuşları duyabildikleri zaman, yalnızlık duyguları yüzde 28 oranında azaldı.
Sosyal içerme duyguları da yalnızlığı yüzde 21 oranında azalttı ve bu duygular doğayla temasla örtüştüğünde faydalı etki yüzde 18 yükseldi.
Sosyal içerme kavramı, bir insanın toplumsal kimliğinin ve hukuki kişiliğinin tam olarak tanınması, yani bireyin toplum içinde kendini tam olarak gerçekleştirebilmesi anlamına geliyor.