Gayba İman

Allah celle ve âlâyı görmeyiz. Görünmesi mümkün değil! Bu gözler O’nu görmeye tahammül etmez de onun için. Ancak ahirette görebilecek.

Bunu nereden anlıyoruz eserlerinden anlıyoruz? Eserlerinden anlıyoruz. Bu eserleri görüyoruz; mahlukat, mevcûdat, yerdekiler, göktekiler...“Bunlar kimsenin eseri olamaz ancak Allah-u Teala’nın eseridir” diyerekten intikal ediyoruz. Nasıl ki bir yoldan geçerken bir iz görüyoruz. “Buradan tank geçmiş diyoruz, buradan otomobil geçmiş diyoruz, otobüs geçmiş diyoruz” Nereden anlıyorsun. “İşte bu onun izi” diyoruz. Oradan geçenler bu izlerden intikal ediyor. Sen ve bende onun içinde dahil. Bu eserler Allah-u Teala’nın eserleridir. Bir insan diyor ki “ben görmediğime inanır mıyım.” İnanma!  Senin aklın var mı? Göster bakalım. Aklını gösterebilir misin bana? Canın var mı göster bakayım? Gösteremiyorsun. “Canım bu kadar eserlerim var benim” E mübarek adam senin eserinden sen belli oluyorsun da bu kainatın eserlerinden Allah belli olmaz mı?  Senin gibisini benim gibisini kim yaratabilir? Şu yaratılışa bak. Biz kainatın zübdesiyiz . Kainat başka. Ama biz onun hulasasıyız. İnsan şöyle kendine bir baktı mıydı, bunu yaratan Allah’tan başka kimse olmaz. Şu ufacık gözbebeğine bak! Ufacık mercimek tanesi kadar, kainatı içine sokuyor.    Bir baktık mı oooo her tarafı görüyorsun,  Bu intikal kafi gelmez mi insana. Kafadaki görüşler, duyuşlar, sezişler... bunlar insanın yaratıcısı olduğuna intikal kafi değil midir?

Allah affetsin kusurlarımızı. Onun için cennet gaybdır. Cehennem gaybdır, Mizan gaybdır. Görmedik. Ama Allah-u Teala’nın bildirmesiyle biz bunlara iman ediyoruz.

Elhamdulillah cennete de imanımız var, cehenneme de imanımız var, mizana da imanımız var. Bu iman dolayısıyla varlığına da imanımız var. Peygamberimize ve kitabımıza hepsine imanımız var. Bu iman dolayısıyla inşallah Cenab-ı Hak sevdiği ve razı olduğu kulların arasına kabul eder de o cennet ile cümlemizi müşerref kılar.