12. Hz. İbrahim (as) ın Ateşe Atılması ve Allaha Teslimiyeti ile Kurtulması

HZ.İBRAHİMİN ATEŞE ATILMASI VE ALLAH'A TESLİMİYETİ İLE KURTULUŞU

Enbiyâ 51

Andolsun ki biz, daha önce İbrahim’e de doğruyu bulup bilme kabiliyeti vermiştik. Elbette biz onu(n peygamberliğe ehil olduğunu) biliyorduk.

Enbiyâ  52

O zaman o, babasına ve kavmine: “Sizin kendileri için toplan(ıp tapın)dığınız bu heykeller nedir?” demişti.

Enbiyâ  53

(Onlar:) “Babalarımızın onlara tapa geldiklerini gördük.” dediler. 

Enbiyâ  54

(İbrahim:) “Andolsun ki siz de, babalarınız da açık bir sapıklık içindesiniz.” dedi.

Enbiyâ  55

(Onlar:) “Sen, bize gerçeği mi getirdin, yoksa (bize) oyunbazlık yapanlardan mısın?” dediler.

Enbiyâ  56

(O da) dedi ki: “Hayır! Rabbiniz, göklerin ve yerin Rabbidir. Onları O yaratmıştır. Ben de buna şâhitlik edenlerdenim.”

Enbiyâ  57

“Allah’a yemin ederim ki siz arkanızı dönüp (bayrama) gittikten sonra, putlarınıza elbette bir tuzak kuracağım.”

Enbiyâ  58

Derken, (onlar gidince İbrahim) o putları paramparça etti. Yalnız büyük putu, belki ona müracaat ederler diye bıraktı. (Baltayı da onun boynuna astı.)

Enbiyâ  59

(Onlar dönünce:) “Bunu ilâhlarımıza kim yaptı? (Her kimse,) hiç şüphesiz o, zalimin tekidir.” dediler.

Enbiyâ  60

“Bunları diline dolayıp duran bir genci işittik; kendisine İbrahim deniliyor.” dediler.

Enbiyâ  61

(Nemrut’un adamları:) “Onu insanların gözü önüne getirin. Böylece (onun çekeceği cezaya) şâhitlik ederler.” dediler.

Enbiyâ  62

(İbrahim gelince ona:) “Ey İbrahim! İlâhlarımıza bunu sen mi yaptın?” dediler.

Enbiyâ  63

(İbrahim de:) “Hayır! Belki de şu büyükleri yapmıştır! Eğer konuşuyorlarsa onlara sorun.” dedi.

Enbiyâ  64

Bunun üzerine kendi vicdanlarına döndüler de (içlerinden): “Hakikaten, asıl haksız kimse sizlersiniz, sizler!” dediler.

Enbiyâ  65

Sonra kafalarındaki (eski inançları)na döndüler: “Doğrusu, bunların konuşmayacaklarını sen de bilirsin.” (dediler).

Enbiyâ  66

(İbrahim) dedi ki: “Öyleyse, Allah’ı bırakıp da hiçbir surette size fayda ve zarar vermeyecek olan şeylere mi tapıyorsunuz?”

Enbiyâ  67

“Yuh; size de, Allah’tan başka taptıklarınıza da! Hâlâ akıl erdiremiyor musunuz?”

Enbiyâ  68

(Nemrut’un adamları bunun üzerine:) “Eğer bir iş yapacaksanız yakın onu da, (böylece) ilâhlarınıza yardım etmiş olun.” dediler.

(Onu büyük bir ateşe attılar. Hz. İbrahim, zulmetmeye karar vermiş bu örgütlü putperestlere karşı: “Allah bana yeter.” deyip teslim olmuştu.)

Enbiyâ  69

Biz de: “Ey ateş! İbrahim’e karşı serin ve selamet üzere ol.” dedik.

Enbiyâ  70

Ona bir tuzak kurmak istediler. Biz de onları (dünya ve âhirette) daha fazla hüsrana uğrayanlar(dan) kıldık.