08.01.1999 - Kadir Gecesinin Önemi

es-Selâmü aleyküm ve rahmetullâhi ve berakâtüh

Allah hepinizden razı olsun. Ramazanınız hayırlı, mübarek geçsin. Allah celle celâlüh bayrama sıhhat, selamet, âfiyet, huzur, kazanç, sevapla eriştirsin. Cümlenizi, Kadir gecesini ihyâ edenler zümresine dâhil eylesin.

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz Buhârî, Ebû Dâvud, Tirmizî, Nesaî, Müslim gibi sahih hadis kaynaklarında Ebû Hüreyre radıyallahu anh'ten, Nesaî'de de Hz. Âişe-i sıddîka validemizden -rıdvanullahi teâlâ aleyhim ecmaîn- rivayet edildiğine göre bir hadîs-i şerîfte buyurmuş ki:

Men kâme leylete'l-kadri îmânen ve'htisâben gufira lehû mâ tekaddeme min zenbihî. "Kim inanmış bir insan olarak, imanla, sevabını Allah'tan bekleyerek hasbeten lillah Allah rızası için, Allah aşkına, namaz kılarak, Kur'an okuyarak, zikir yaparak çeşitli şekillerde Kadir gecesini ihyâ ederse;" Gufira lehû mâ tekaddeme min zenbihî. "Geçmiş olan günahlarının hepsi, ömrünün mâzisindeki o zamana kadar ki günahlarının hepsi afv u mağfiret olunur, bağışlanır." diye bir müjde var.

Zaten Kur'ân-ı Kerîm'den biliyoruz ki, Kadir gecesi bin aydan daha hayırlı bir gecedir. Bin ay da 80 küsur senelik bir ömür ediyor. Bir kısmında çocuk olduğu için, Allah kullarını sorumlu tutmuyor. Demek ki Kadir gecesine erdiği zaman aşağı yukarı 90 yaşındaki bir insanın bütün günahları afv u mağfiret oluyor.

Ve bir de hadîs-i şerîflerde müjdeler var: "Bir kul müslüman olarak 90 yılı idrak etmişse -hatta 80 rivayeti de var- sorgu sual, hesap olmadan Allah onu cennetlik eder." diye. Demek ki mü'minlerin kurtuluşu için, Kadir gecesi çok önemli bir gece. Allahu Teâlâ hazretleri bu geceyi yakalayıp ihyâ etmek, uyanık geçirmek, ibadetle geçirmek, Allah'ın rızasına uygun bir şekilde geçirmek nimetini, cümlemize ihsan eylesin.

Kadir gecesi hakkında çok rivayetler var. Tabi hikmet dolayısıyla - Rabbimizin her işi hikmetli olduğu için- Cenâb-ı Hak kesin olarak "Şu gecedir." diye bildirmemiş. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz de ihtimalli olarak buyurmuş. Mesela Ahmed b. Hanbel -Hanbelî mezhebinin imamı, aynı zamanda bir hadis alimi, Müsned diye bir büyük, muhteşem, muazzam, hazine, hadis hazinesi kitabı var- Ebû Hüreyre radıyallahu anh'ten bir hadis kaydetmiş, rivayet etmiş:

Leyletü'l kadri leyletün sâbiatün ev tâsiatün bi-işrîne inne'l-melâikete tilke'l-leylete fi'l-ardı ekserü min adedi'l-hasâ. "Kadir gecesi Ramazan'ın 27 yahut 29'undadır. Melekler o gecede yeryüzünde, yerdeki çakıl taşlarının sayısından daha fazladır. Çünkü Allah'ın emriyle kulları müjdelemek, mânevî mükâfatlara erdirmek için Cenâb-ı Hakk'ın buyruğu ile çok melekler iniyor. Âyet-i Kerîmede de;

Tenezzelü'l-melâiketü ve'r-rûhu fihâ bi-izni Rabbihim min külli emrin. [1]

buyuruluyor "tenezzelü" "tefenezzelü"nün kısaltılmış şekli. Melekler iniyor ve er-rûh isimli melek iniyor. er-Rûhu'l-emîn yani Cebrail aleyhisselam çok muazzam bir melek diye hadis kitaplarında, efsir kitaplarında ilim erbabı tarafından açıklanmış. Muazzam, muhteşem ve makamı yüksek melekler, kalabalık olarak iniyorlar. Muhteşem bir gece. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz 27'si veya 29'u diye bir açıklama yapmış

Başka açıklamalar da var. Tabi bunların sebebi; Kadir gecesinin Cenâb-ı Hakkın lütfuyla, seneden seneye biraz değişikliklerle, başka günlere geçebiliyor olmasıdır. Mesela Bedir harbinin olduğu zaman Kadir gecesiymiş. Allahu Teâlâ hazretleri inen melekleriyle müslümanlara zafer ihsan eylemiş, 17 Ramazan. Demek ki, yıldan yıla değiştiği için bu rakamlarda da değişiklik oluyor.

Peygamber Efendimiz o senenin durumuyla ilgili bilgi verdiği için başka hadîs-i şerîflerde, başka rakamlarla karşılaşabiliyoruz. Ama en kuvvetlisi Ramazan'ın 27'si olduğu rivayeti. Ramazan'ın 26. gününü 27'sine bağlayan gece akşam namazından itibaren, imsak kesilinceye kadar. Oruç tutmaya başladığı zamana kadar, o gece Kadir gecesi olmuş oluyor. Bunun acaba 27'si mi 29'u mu diye tereddüdü olduğu gibi; "Acaba bizim memleketimiz mi doğru başladı Ramazan'a yoksa komşu memleket bir gün önce başlamış o mu doğru başladı?" gibi sebepler de olabiliyor. Bundan dolayı Kadir gecesi hafifçe, yarı yarıya belli. Ramazan'ın içinde, Ramazanın son 10 gününde aranacak. Biraz da gizli. Cenâb-ı Hak kullarından gizlemiş, hangi gün olduğunu kesin olarak bildirmemiş. Bunun da çok hikmetleri var hatta, âcizâne diyorum ki faydası var. Çünkü eğer bir kimse, Kadir gecesine kesin olarak ulaştığını düşünürse belki ona güvenir de gevşer. Halbuki gevşemek doğru değil.

Allahu Teâlâ hazretleri ibadetin daimî olanını, gevşemeden olanını, muntazam, disiplinli, düzenli, yılmadan, bıkmadan, aşk ile şevk ile yapılanını seviyor. Öyle bir şımarma, şaşırma, gevşeme olmasın diye Cenâb-ı Hak bu geceyi saklamış. Tabi bunu yakalamanın çaresi, itikâfa girmek. İnsan itikâfa girdiği zaman Ramazan'ın son 10 gününde evinden ayrılıyor. İbadethânede, camide yatıp kalkarak, bütün zamanını ibadete ayırma imkânını bulmuş oluyor. Tüm geceleri ihyâ ettiği zaman o gecelerden birisi de muhakkak Kadir gecesi olacak. Belki de Allah bazı geceler gösterir; bilenler de, sezenler de olabilir. İtikâfa girerse bilerek, bilmeyerek Kadir gecesini yaşamış oluyor. Demek ki itikâf, güzel bir ibadet. Yapanların Allah ibadetlerini kabul etsin, itikâflarını makbul eylesin, muradlarına nâil eylesin. Yapamayanlar da bu konuşmamla bunu duymuş olanlar da "İnşaallah bir dahaki seneye Ramazan gelince ben de itikâfa girerim." diye niyetlensinler. Cenâb-ı Hak yapamasa bile niyete de mükâfat veriyor. İnsan, o niyeti taşıdığı zaman niyetten dolayı da sevaplar alıyor.

Aziz ve muhterem kardeşlerim!

Bu Kadir gecesi, çok kıymetli bir gece. Bütün günahlar affolacak. İnsan çok büyük mükâfatlara erecek. "Bu geceyi nasıl geçireyim?" sorusu hatıra gelebilir. Bunu bilenler de olabilir. Bilmeyip merak edenler de olabilir. "Tamam, bu geceyi ihyâ edelim. Nasıl ihya edeceğiz, nasıl değerlendireceğiz, nasıl kazanacağız? Kazanmanın şekli, başarmanın usulü nedir?" diye bir soru sorulacak olursa -ki ben bunu özellikle belirtmek istiyorum. Çünkü Kadir gecesinin, ihyâ edilmesini istiyorum. Kardeşlerimiz Kadir gecesini değerlendirsinler, mükâfatları alsınlar, kazançlı olsunlar- Böyle kandil gecelerini, mübarek gecelerini, Cuma gecelerini kaçırmasınlar. Her Cuma gecesi belli bir mübarek gece, gizli değil. Bunları ihyâ etmenin şeklini bilirseniz, Kadir gecesini de ihyâ edersiniz, Cuma gecelerini de ihyâ edersiniz. Ömrünüz oldukça Allah nice nice kandillere, Ramazanlara, Kadirlere erdirsin.

Bir mübarek geceler nasıl ihyâ edilmeli, nasıl geçirilmeli?

Gece, akşam namazının vaktinin girmesiyle başlıyor. Sahur vaktine, imsak kesilme zamanına kadar devam ediyor. Burada bir akşam namazı, bir yatsı namazı, bir de sabah namazı var. Hiç olmazsa,yatsı namazıyla sabah namazını camide kılmaya dikkat etmek lazım. Geceyi ihyâ etmenin şartlarından birisi bu. Çünkü Peygamber sallallahu aleyhi ve selem, hadis alimi Ebû Dâvud ve Tirmizî'nin Hz. Osman radıyallahu anh'ten rivayet ettiğine göre buyurmuş ki:

Men salle'l-işâe fî cemaatin kâne ke-kıyâmü nısfı leyletin ve men salle'l-fecre fî cemâatin kâne ke-kıyâmi'l-leyle. "Kim yatsı namazını, cemaatle kılarsa." Camiye gidecek çünkü camiye yürümenin sevabı var, attığı adımların ecri var, camide beraber kıldığı insanların bazılarının mübarek olmasının kendisine faydası var. Tek kişi olunca, belki kabul olmaz ama cemaatteki o mübarekler hürmetine, herkesin namazı beraber kabul olduğu için onun da ibadeti kabul olur.

"Bir insan, camide cemaatle yatsı namazını kılarsa."

Evde kılarsa olur mu?

Olmaz demek ki. Evde kılmak, sünnet değil. Sünnet olan; cemaate devam etmek, namazı cemaatle kılmak. Camileri canlı tutmak, mahzun etmemek. Cemaatsiz bırakmamak, harap etmemek. Cami tamirli olabilir ama içinde cemaat olmazsa, mânevî yönden mahzundur, haraptır. İçi cemaat dolu olan bir cami; duvarları eski de olsa, pek tamir görmemiş bir yapı da olsa mânevî yönden mâmurdur.

"Kim yatsı namazını cemaatle camide kılarsa yarım gece ibadet etmiş, geceyi ihyâ etmiş gibi olur." Ke-kıyâmü nısfı leyletin. "Bir gecenin yarısı kadarını, ihyâ etmiş gibi olur."

Men salle'l-işâe ve'l-fecre fî cemâatin. "Kim sabah namazını da yatsı namazını da; yatsı namazından sonra bir de sabah namazını da cemaatle kılarsa" Kâne ke-kıyâmetü'l-leyle. "Bütün bir geceyi ihyâ etmiş olur."

Demek ki kandil gecelerinde, camide olmaya çok dikkat etmek lazım. Yatsı namazını da sabah namazını da camide cemaatle kılmak lazım.

Geçen seneler kardeşlerime hatırlatmıştım; bizde bir yanlış âdet var. Başka İslâm ülkelerinde öyle yapmayabiliyorlar. Güzel yapan, başka ülkeler var. Ramazan'da akşam namazını, kimse camide kılmıyor. İftara davetli oluyor, misafiri oluyor evinde kılıyor. Böylece akşam namazlarını camide cemaatle kılmak, mümkün olmuyor. Halbuki Ramazan ibadet ayı, ibadetlerin daha çok yapılması lazım. Öyle yapınca, beş vakitten bir tanesi kaçıyor. Cemaatle akşam namazı kılınmıyor. "İftar edeceğim." diye herkes sofranın başında oluyor.

Bunun çaresi ne?

Bunun çaresi iftarı çabuk yapmak, orucu çabuk açmak. Bu, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz'in tavsiyesi.

Orucu çabuk açmak için, yanına biraz oruç açacak şey alır. Camiye gider, ezan okununca hurmayla suyla veyahut yanına aldığı bir başka yiyecekle, orucunu açar. Ondan sonra akşam namazını kılar. Bunun sıhhi faydaları da var. O yediği hurma veya bir iki lokma yiyecek akşam namazını kılıp eve dönünceye kadar zaten onun asıl açlığını, şeker ihtiyacını kısmen karşılar. Hafif bir tokluk da verir. Böylece oruçtan sonra, oburluk yapıp midesini tehlikeye düşmekten de korumuş olur. Bu olmuş veya olmamış önemli değil. Asıl mühim olan akşam namazının cemaatle kılınması. Bu ibadet kaçırılmamış, iptal edilmemiş oluyor. Türkiye'de birçok yerde iptal. Hatta biz bazen gittiğimiz şehirlerde "Şu namazı kılalım, kaçırmayalım." diye camiye gidiyoruz imam yok, müezzin yok. Allah Allah! Tabi o da oruçlu olduğundan, sofrada olduğundan, cemaat de gelmiyor diye camiye gelmemiş. Halbuki öyle olmayacak. Ezan okunacak; imamla müezzin yalnız bile olsa namaz kılacak. Cemaate de söyleyecek; herkes gelecek, namaz kılacak. Hem önce orucu açıp, asıl yemeğe beş-on dakika geç başladığı için biraz da mide alışmış olur, hem de namazı kılmış olduğu için yemeğini rahat rahat yer.

Demek ki, akşam namazını cemaatle kılmak lazım. Çünkü, bir gecenin ilk namazı akşam namazıdır. Perşembe gününün akşamında okunan ilk akşam ezanıyla kılınan namaz, Cuma gününün akşam namazı oluyor. Yatsı Cuma'nın yatsısı oluyor. Ertesi sabah, sabah namazı da Cuma'nın sabah namazı oluyor. Cuma namazının kılındığı öğle namazı vaktiyse, günün dördüncü namazı oluyor. İkindiden sonra, akşama doğru da Cuma günü bitmiş oluyor. Ezan okunduğu zaman Cumartesi girmiş oluyor.

Demek ki akşam namazını camide kılacak. Geceyi ihyâ etmenin bir yolu bu. Yatsı namazını camide kılacak. Yatsıya teravihe geliyorlar, elhamdülillah. Onu kaçırmıyorlar. Ama akşam kaçıyor. Bir de sabah namazında, camide olacak. Bazıları cami cami geziyorlar. Sofraları kuruyorlar. Büyük camilerin avlularında neşeli, tatlı bir şekilde geceleyin ibadet ediyorlar. Sabah namazını da cemaatle kılıyorlar. Bazısı da gece ibadet edeceğim derken yoruluyor, ezan okununca camiye gitmiyor, işim var vesaire diye namazı kılıp yatıyor. O zaman yarım gece ihyâ edilmemiş oluyor; bu bir. Erkekler, camilere gidecek. Gecenin ihyâsının, istifadeli geçmesinin ilk yolu bu.

Başka ne yapılabilir?

Namaz kılınabilir. Namaz güzel bir ibadetir. Büyük bir ibadettir; muazzam, muhteşem, mükemmel, müstesna bir ibadettir çünkü, mü'minin miracıdır.

Hangi namazları kılabilir?

Mesela içinde 300 tesbih olan, 4 rekâtlık tesbih namazı var. Elhamdülillah İskenderpaşa camiinde veya bulunduğumuz semtlerdeki camilerde kardeşlerimiz, bu namazı kılmaya alıştılar. Tesbih namazı, Efendimiz'in tavsiye ettiği bir namaz. Tesbih namazı kılar. Kendisi özel kaza namazlarını kılar. Veyahut gece kalkar iki, dört, altı, sekiz, yirmi, ne kadar kılacaksa teheccüd namazı kılar. Namazlarda uzun uzun Kur'ân-ı Kerîm okur. Sevap kazandırır, olabilir. Kur'an okur, sevap kazanır. En sevaplı ibadetlerden birisi de zikirdir.

Zikrin çeşitleri var. Önce sevabını söyleyelim. Bir insan âşikâre zikrederse, Cenâb-ı Hak mükâfat olarak 1'e 70 bin verir. Yani bir kere Allah, lâ ilâhe illallah, sübhânallah ve elhamdülillâh, Allahu Ekber veyahut hasbünallah veya Allahumme salli alâ seyyidinâ Muhammed veya Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahi'l-aliyyi'l-azîm ve buna benzer mukaddes cümleler birer zikirdir. Bunların tekrar tekrar söylenmesi, birer zikirdir. 1'e 70 bin veriyor. Bir defa söylenmişse 70 bin defa söylenmiş kadar, mükâfat veriyor. 1'e 1 mükâfat vermiyor, 70 bin kat mükâfat veriyor; kişi eğer yüksek sesle zikir yaparsa.

Eğer belli etmeden, etraf anlamayacak şekilde, ağzı kapalı, içinden, kalbinden zikr-i kalbî yaparsa o zaman 70 kat daha fazla oluyor. 70 binin 70 kat fazlası 4 milyon 900 bin eder.

Hangi tesbihleri çekebilir?

Allah diyebilir, Lâ ilâhe illallâh diyebilir. el-Hamdü lillah, Sübhânallah diyebilir. Allahu ekber lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahi'l-aliyyi'l-azîm diyebilir. Hasbünallâh diyebilir. Bunların topluca söylendiği bir arada olan zikirler var:

Sübhânallahi ve'l-hamdü lillâhi ve lâ ilâhe illallâhu vallâhu ekber ve lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahi'l-aliyyi'l-azîm.

Veya;

Sübhânallahi ve bi-hamdihî sübhânallahi'l-azîm ve bi-hamdihî estağfirullâh. Allahu ebker Allahu ekber lâ ilâhe illallâhu vallahu ekber Allahu ekber ve lillâhi'l-hamd gibi tekbir dediğimiz, tesbih dediğimiz çeşitli mukaddes kelimeleri tekrar tekrar, çok çok söylemekle sevap kazanabilir. Kur'ân-ı Kerîm'in bazı âyetlerini tekrar etmek olabilir. Bazı sûreleri tekrar tekrar okumak olabilir.

Yaparlarsa çok kârlı olacağını düşündüğüm için, onunla ilgili bir hadîs-i şerîfi dinleyenlere duyurmak istiyorum. İmam Rafii, Huzeyfe radıyallahu anh'ten rivayet eylemiş ki, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuş:

Men karaa kul hüvallahü ehad elfe merretin fe-kad işterâ nefsehû mina'l-lâhi azze ve celle.

Bu güzel bir müjde.

"Kim, kul huvallahü ehad sûresini 1000 defa okursa nefsini aziz ve celil olan Cenâb-ı Hak'tan satın almış olur."

Tabii burada bir latife var. Latif bir ifade var.

Küllü nefsin bimâ kesebet rehîne [2]

Âyet-i kerîmesini hatırlayalım. Günah işlediğinden dolayı kul yakalanmış, esir. Melekler tutmuşlar, cezalanacak. Tabii Cenâb-ı Hakk'ın vaadi var, vaîdi var, ikazı var. İkazı tutmayanlara cezası, kahrı, gazabı var. Suçlu duruma düşmüştür. Beşer şaşar.

Kusur işlemeyen suçsuz, günahsız insan var mı?

Muhakkak hataları, kusurları vardır. Şimdi o hatalardan dolayı da Allah, bir ceza verecek diye çekinir.

Böyle muhtemel bir ceza ihtimali olunca insan ne yapar?

Korkar. Allah'tan korkmak haktır ve doğru bir davranıştır. İnsan korkunca, kendisine çeki düzen verir. Havfullah diyoruz, Allah'tan korkmak. Veyahut mehâfetullah diyoruz, Allah’tan korkmak. Haşyetullah diyoruz. O da Allah'tan huşu ile çekinerek korkmak. Bunlar olacak. Havf u recâ diyoruz. Hem Allah'tan rahmetini umacak, hem de "Ya ibadetlerim kabul olmazsa, ya bilmediğim, anlayamadığım bir sebepten, bana ceza gelirse!" diye mütenebbih olacak, müteyakkız olacak, korkacak. Bir Müslüman, kendisini daima hesaba çekecek, gevşek durmayacak. Emanet teslim edilinceye kadar; hayat imtihanı devam ettiği için, zamanını boşa geçirmeyecek. Gafil olmayacak, cahil olmayacak; dikkat edecek.

Günahlarından dolayı kişiyi esir gibi düşünelim.

Esir, esaretten nasıl kurtulur?

Fidye-i necât, kurtuluş fidyesi öder. Eski savaşlarda esirler, kurtuluş fidyesi, fidye-i necât öderlermiş. Kabilenin ileri gelenleri; "Bizim adamımızı salıver, biz sana şu kadar para ödeyelim." diye düşmana para verirlermiş. Böylece esiri, esaretten kurtarırlarmış.

Kul ceza çekecek, azap görecek; Allah'ın kahrına, gazabına uğrayacakken 1000 tane Kul huvallahü ehadı okuyunca ne oluyor?

Nefsini, Allah'tan satın almış oluyor. Yani Allah'tan kurtulmuş oluyor. Allah'ın ona ceza vermesine mâni oluyor, kendisini affettirmiş oluyor.

Önemli bir hadîs-i şerîf. Herkesin de yapabileceği bir şey bu. Kul huvallahü ehad çok mühim bir sûre. Çok değerli bir sûre. Hatta sevabı hakkında;

"Bu sûreyi okuyan, Kur'ân-ı Kerîm'in üçte birini okumuş gibi mükâfat alır." diye rivayetler var.

Çok kıymetli çünkü tevhidi bildiriyor. İmanın nasıl hâlis, muhlis, katıksız, şirksiz olması gerektiğini ,çok özlü bir şekilde anlatan çok değerli bir sûre. Mânasını bildi mi bir insan, bütün batıl inançlardan, kendisini sıyırıp kurtarır.

Sonuç itibariyle ben ,ne tavsiye etmiş oluyorum dinleyicilerime. "Bu gece 1000 tane kul hüvallah okuyun da Allah sizi afv ü mağfiret etsin." Böylece meleklerin elinden, esaretten kurtulun da Allah'ın sevdiği kulları tarafına geçin. Azap görmekten kurtulun. Bu da bu geceyi ihyâ çarelerinden biri.

İş işten geçmiş değil.Önünüzdeki akşam namazına gidebilirsiniz,akşamı kaçırmazsınız,yatsıya gidersiniz.Geceyi ihya etmek için,namazlar,zikirler…

Bin tane kul hüvallahü ehadı "Es'ad Hocam, hadîs-i şerîfte okudu." diye çekerseniz. Bu sevabı da kaçırmamış olursunuz. Sabah namazını da camide kılmak bu işin tamamlayıcısı olmuş oluyor.Ayrıca imkânı varsa insan; şöyle odasına, evinin sakin tenha bir yerine veya caminin bir köşesine çekilir, gözlerini yumar, ibadetini yapar. Kadir gecesinde,  camiler sabaha kadar açıktır.

En güzel ibadetlerden birisi de nedir?

Tefekkür. Düşünmek. Tefekkür kadar büyük ibadet, olmaz. Çünkü insan düşüne düşüne hakikatleri buluyor. Yanlışı varsa anlıyor, dönüyor. Güzel bir şeyler varsa tefekkürle onu buluyor, yapmaya başlıyor. İnsan; "Ben şu ana kadar, şu Kadir gecesine kadar yaşadım. Ömrüm nasıl geçti, kazancım nasıl bir kazanç, tahsilim nasıl bir tahsil? Dinimi ne kadar öğrendim? Allah'ın seveceği işlerden, neler yaptım? Sevmeyeceği işlerden, neler yaptım?" diye düşünürse, hatalarını anlayıp hayra yönelebilir.

Bu güzel bir şey.

İnsanın kendisini düşünmesi, hesaba çekmesi, tartması, amellerini tartıp ölçüp biçip kârda mı ziyanda mı olduğunu düşünmesi.. "Acaba Mevlam, beni afv u mağfiret eder mi? Vaziyet, nasıl görünüyor?" diye kafa yormak gerekir. Bu tefekkür güzel bir ibadet.

İstemeyene gazap ediyor. Onun için dua da ibadettir. O zaman bol bol dua edin. Elinizi açın, bol bol dua edin. Yana yakıla isteyin, isteyin, isteyin…

Cenâb-ı Hak Kur'ân-ı Kerîm’de buyuruyor ki;

Ve kâle Rabbükümü'd'ûnî estecib leküm. [3]

"Siz bana dua ediniz, ben sizin dualarınızı kabul ederim."

Vaadi var. Vaadi varsa, vaadini yerine getirir. Vaadinden hulfü yoktur. Cenâb-ı Hak vaad ettiğini verir. Ekremü'l-ekremîndir, erhamü'r-râhimîndir. Bir tevbe eder kul, günahlarını siler. Bir lâ ilâhe illallâh der kul; şirki, küfrü bırakır, imana gelir, cennetini verir. Bir anlık, bir cümlelik hamle ile, cenneti kazanabilir. Rahmeti çok. Rahmeti sonsuz. Çok kelimesi az kalır. Cenâb-ı Hakk'ın rahmeti sonsuz olduğu için, dua ibadettir.

Ümmet-i Muhammed  olarak, duaya o kadar çok ihtiyacımız var ki.

Müslümanların hizmete çok ihtiyacı var. Müslümanlara çok hizmet etmemiz lazım. İslâm'ı, Kur'ân'ı anlatmamız; dünyanın ve âhiretin saadet yollarını insanlara öğretmemiz lazım. "İki cihanları mâmur olsun, iki cihanda aziz ve bahtiyar olsunlar." diye çalışmamız lazım.

ed-Duâu nef'a bi-mâ nezele. "Gelmiş olan belaya dua fayda verir.”

Belayı kaldırır ve gelecekte olan muhtemel bir tehlikeyi de getirmez, bertaraf eder, savuşturur. Gelmiş belayı kaldırır; gelecek olan, gelmemiş ama yönelmiş olan belanın da gelmemesini başka yere savuşturulmasını, def edilmesini sağlar.

Dua faydalıdır.O kadar faydalıdır ki,millet anlasın diye söylüyorum;

Bir kabile reisini zehirli yılan sokmuş, ölecek. Sahabeden bir zât gidiyor, bir Fâtiha okuyor, zehirin tesiri duruyor ve adam ölümden kurtuluyor. "Kabile reisi ölümden kurtuldu." diye birçok hediyeler veriyorlar.Sen sebep oldun,dua ettin , bizi kurtardın diye kitaplar yazmış.

Sahabenin duası,Fatiha bir dua.O duanın gücüne bakın.

Duanın muazzam, maddî tesiri var.

Bunu niçin söylüyorum?

"Dua ruhsal bakımdan insana tesir eder de o da ruhî bakımdan etkilendiği için şu olur, bu olur."

Hayır! İş öyle değil. Dua, maddi bakımdan da tesir ediyor.

İnançsızlığın çeşitleri var.

"Peygamber bir şeyler hissetmiş, onları söylemiş."

Hayır! Kendisi söylemiş değil, Allah vahyediyor.

Nereden belli?

Devenin üstündeyken, vahiy geldiği zaman deve çöküyor, dayanamıyor. Devenin üstündeyken vahiy gelirse, etrafındakiler arı vızıltısı gibi bir ses duyuyorlar. Bunlar maddî tezahürler.

Demek ki kişisel, ruhsal bir olay değil. Dışarıdan mele-i âlâdan, Cenâb-ı Mevlâ'dan haber geliyor, vahiy geliyor. Uğultu şeklinde duyuluyor ve etraf da hissediyor. Hatta Peygamber Efendimiz'e dokunup, onun yanında oturan insan; "Dizim parçalanacak gibi oldu." diyor. Demek ki vahiy esnasında, ciddi bir yoğunluk kazanıyor.

İnsan meseleyi böyle ruhsal olaylarla anlattığı zaman, bir çeşit inkârı örtmüş oluyor, inkâra yol bulmuş oluyor.

Öyle değil! Doğrudan doğruya duanın gücü var. Onun için bu mübarek gecede; kendimize, ana babamıza, evlatlarımıza, kardeşlerimize, sevdiklerimize, arkadaşlarımıza, dostlarımıza ve ümmet-i Muhammede için, kendimizin dünyadaki başarılarımıza, âhiretteki saadet ve selametimize çok çok dualar edelim.

Bir insan cenneti elden kaçırırsa ne büyük mahrumiyettir; Allah korusun! Cehenneme düşerse ne kadar korkunç bir azaptır. Onun tedbiri burada alınıyor. Kişi cenneti kazanmaya çalışacak. Cenneti tanıyacak, arzu edecek, onun için gayret edecek ve kazanacak. Çünkü Allahu Teâlâ hazretleri buyuruyor ki;

Vallahu yed'û ilâ dari's-selâmi. "Allah kullarını cennete davet ediyor."

Kullar davetli; gelmiyorsa kabahat kendisinde.

Peygamber Efendimiz buyuruyor ki;

"Allah cenneti isteyene, cenneti verir. Cehennemden Allah'a sığınanı, cehennemden korur."

Kul istemiyor. Hakikaten çevremize, insanların davranışlarına bakıyoruz. İslâm bilinmeyince; âyetler, hadisler bilinmeyince hatta bir de ters bilinince, düşmanlar yanlış gösterip yanlış anlatınca, eski müslümanların, mübarek şehitlerin evlatları kıpkızıl, kapkara bir insan, münkir, kâfir, müşrik, dinsiz, imansız, faydasız, hayırsız, saldırgan, zalim, zorba olabiliyor.

Hasire'd-dünyâ ve'l-âhireh.

Şairin dediği gibi;

Ne kendi eyledi rahat.

Ne halka verdi huzur.

Yıkıldı gitti cihandan.

Dayansın ehl-i kubûr.

denilen durumlar oluyor. Onun için çok dualar edelim. Kendimize de dualar edelim. Kendimizi de gözden geçirelim, irdeleyelim, muhasebemizi yapalım, hesabımızın nasıl olduğunu bir anlayalım. Hz. Ömer Efendimiz'in tavsiyesini tutalım:

Hâsibû enfüseküm kable en tühâsebû ve-zinû a'mâleküm kable en tûzenü. "Allah hesaba çekmeden, kul kendisinin hesabını ölçsün, biçsin. Âhirette melekler amelleri, sevapları, günahları mizanda tartmadan, kul dünyadayken kendisini tartsın."

İşte bu geceler bir vesile. Böyle güzel güzel vesilelerle, geceyi değerlendirmek lazım. Allah değerlendirmeyi nasip eylesin. Aşk ile şevk ile ihlâsla, güzellikle; tatlı tatlı, ılık ılık, inci gibi gözyaşlarıyla, hâlis, muhlis, ibadetlerle geceyi ihyâ etmeyi ve bundan sonra da arınmış, tertemiz, has bir kul olarak sahabe-i kirâmın imanı gibi, asr-ı saadet müslümanlarının imanı gibi bir imana sahip olarak iyi bir müslüman olup yaşamayı; huzuruna sevdiği, razı olduğu kul olarak varmayı, cennetiyle, cemaliyle müşerref olmayı Allah nasip eylesin.

"Allah bunları nasip etsin." diye ben size dua ediyorum. Siz de bizi duanızda anın, unutmayın. Allah hepinizden razı olsun.

Büyüklere hürmetler ederiz, ellerinden öperiz. Kandillerini tebrik ederiz. Küçüklere dualar ederiz; Allah nice hayırlara erdirsin! Gözlerinden öperiz. Allah hepinizden razı olsun. Nice nice Kadirlere erdirsin. Kadrinizi, kıymetinizi yüce eylesin. İki cihanda cümlenizi aziz ve bahtiyar eylesin.

es-Selâmü aleyküm ve rahmetullahi ve berekâtüh.