30.04.1999 - Müslümanın Temiz Olması, Melekler, Hocaya ve Öğrenciye Saygı

es-Selâmü aleyküm ve rahmetullâhi ve berekâtüh...

Aziz ve sevgili Akradyomuzun dinleyenleri,

Bizi tanıyanlara, dostlara, selam olsun... Allahu Teâlâ hazretleri dünyanın ve âhiretin hayırlarını cümlesine ihsan eylesin. İki cihanda aziz ve bahtiyar olsunlar...

Bazı zamanlar Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz'e Cebrail aleyhisselam'ın gelmesi gecikti. Bu geciktiği zamanlarda Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz heyecanlandı.

Mesela, Ve'd-duhâ sûresinin inmesine sebep olan gecikme...

Peygamber Efendimiz; "Acaba bende bir kusur var da onun için mi vahiy kesildi?" diye telaşlanınca, Allahu Teâlâ hazretleri Ve'd-duhâ sûresini inzâl buyurdu:

"Rabbin seni terk etmiş ve sana darılmış değil. Sana çok büyük mükâfatlar verecek!"

Yani müjdeli bir sûre nâzil oldu. Bazen de vahyin sık sık gelmediği, geciktiği zamanlar oluyordu. Bir seferinde Peygamber sallallahualeyhi ve sellem Efendimiz'e sormuşlar:

Yâ Resûlallah! Lekad ebtaa anke Cibrîl? "Cebrail bu ara sana gelmekte gecikti, ara açıldı."

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz, onların bu sözü üzerine ne buyuruyor?

İşte bu hadîs-i şerîften ilginç ve önemli bir şeyi öğreneceğiz:

Ve lime lâ yübtî annî ve entüm havlî lâ testennûne ve lâ tukallimûne ve lâ tekussûne şevâribeküm ve lâ tentifûne.

Ahmed b. Hanbel ve diğer kaynaklarda İbn Abbas radıyallahu anh'ten rivayet edilmiş bir hadîs-i şerîf.

Ve lime lâ yübtî. "Niçin gecikmesin? Şu sebepten gecikiyor ki..." Ve entüm havlî. "Siz benim etrafımdasınız."

Siz benim çevremde, benimle beraber, benim muhitimde, benim yanımdasınız.

Lâ testennûne. "Sünnete uygun hareket etmiyorsunuz."

Burada sünnete uygun hareket etmemekten maksat, misvak kullanmamak... Yani; "Dişlerinizi misvaklamıyorsunuz. Dişleriniz sapsarı, ağzınız kokar vaziyette." demek.

Ve lâ tukallimûne azfâraküm. "Tırnaklarınızı kesmiyorsunuz."

Tırnaklar kesilmeyince uzuyor. Uzayınca altlarına siyahlıklar, tozlar, kirler doluyor. O kir olmasın diye İslâm'da tırnakların kesilmesi de emredilmiş. Peygamber Efendimiz'in tavsiyesi var.

"Siz misvak kullanmıyorsunuz, tırnaklarınızı kesmiyorsunuz."

Ve lâ tekussûne şevâribeküm. "Bıyıklarınızı kesmiyorsunuz."

Bıyıklar kesilmeyince ne olur?

Uzar. Uzayınca insanın ağzına, burnuna döner. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz bıyıklarını derisinin rengi görünecek kadar kısaltabildiği kadar kısaltırdı. Çünkü kısalması uygun oluyor, uzaması uygun olmuyor. Uzun olması uygun düşmüyor, çünkü burnun altında... Orası kısa olursa temizliği daha kolay olur, uzun olursa temizliği daha zor olur.

İslâm'da neler lazım?

Bıyıklar kısaltılacak, sakallar uzatılacak. Koltuk altlarında da Allah tüy bitiriyor ama o tüylerin de kesilmesi lazım! O tüylerin faydaları var ki orada yaratılmış ama uzun olmaması, kesilmesi lazım ki insanın koltukaltı terlediği zaman, o terler kılların arasında birikip korkunç çirkin kokular meydana getiriyor. O kokular olmasın diye o tüyler kesiliyor.

Yeni icat edilen, kokuları giderici deodorant denilen malzemeler sürülüyor. O, ter kokusunu emiyor, dışarıya vermiyor, insan teke gibi kokmuyor. Ama eskiden onun olmadığı zaman o kıllar terleyip kuruyup, terleyip kuruyup biriktiğinde ne kadar korkunç, çirkin kokular olurdu.

Onun için İslâm'da koltuk altlarının temizlenmesi, bıyıkların kesilmesi, tırnakların kısaltılması, ayak tırnaklarının kesilmesi önemli. Tabii insanın kasıklarında uzamış olan kılların da temizlenmesi lazım! Eskiler bazı maddeler bulmuşlar. Bir çeşit ot varmış, "hamam otu" diyorlar, sürüp de temizleyince oradaki fazla kıllar da gidiyor.

Böylece kirin birikebileceği ve tutunabileceği yerler izale ediliyor. Hatta erkek çocukları sünnet ediliyor ki kapalı kısımda mikroplar birikmesin, hastalık olmasın, temizlik olsun diye...

İslâm temizlik dinidir!

Peygamber Efendimiz diyor ki:

"Evet, Cebrail aleyhisselam'ın gelmesi gecikiyor. Çünkü siz benim çevremde gezip duruyorsunuz. Misvak kullanmazsanız, tırnaklarınızı kesmezseniz, bıyıklarınızı tıraş etmezseniz..."

Ve lâ tentifûne revâcibeküm.

Revâcib, râcibe'nin çoğulu; "parmak araları" mânasına geliyor. Parmaklar da, parmak araları da temizlenecek. El parmaklarının, ayak parmaklarının araları temizlenmediği zaman, oralar da pislik toplar.

İslâm'da abdest alırken parmakların hılâllenmesi tavsiye ediliyor ki oralara da su gitsin, oralarda bir şey birikmişse onlar da temizlensin diye.

Peygamber Efendimiz; "Siz böyle yapmıyorsunuz, işte ondan gecikiyor." diyor.

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem hazretleri güzeller güzeli, temizler temizi, pırlanta gibi... Dişleri ve saçları temiz... En güzel kokuları sürünmüş, tırnakları kesilmiş vaziyette... Daha vahiy ilk geldiği zaman;

Ve siyâbeke fetahhir. "Elbiseni temiz tut!" diye emrolunmuş.

Zaten emin bir insan olarak, "Muhammed el-Emîn" diye tanınmış. Vahiy ilk geldiği zamandan beri elbiselerini ve vücudunu temiz tutmakla, abdest almakla, gusül almakla emrolunmuş. Kendisi pırıl pırıl, tertemiz!.. Allah'ın en sevgili kulu; Habîbullah, Halîlullah... Seyyid-i veled-i Âdem, Âdemoğullarının efendisi, baş tâcı... Eşrefü'l-mürselîn, ekremü'r-rusül; enbiyâ ve mürselînin en şereflisi, en asili, en yükseği... Bütün güzel vasıfların hepsi Peygamber Efendimiz'in ama çevresinin kötülüğü tesir ediyor.

Ashâb-ı kirâmın hepsi evliyâ, hepsi kıymetli insanlar –elhamdülillah- ama eğer tırnağını kesmezse, bıyıklarını düzeltmezse, kısaltmazsa, dişlerini misvaklamazsa, parmak aralarını itinalı bir şekilde yıkamazsa, gusül abdesti alıyor ama bunları güzel yapmazsa, o zaman iyi insan oldukları halde, bu bile tesir ediyor. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz'e meleklerin, Cebrail aleyhisselam'ın gelmesini engelliyor.

Hatta tarih kitaplarında fetretü'l-vahy diye anlatılan, "vahyin bir müddet kesilmesi"nin sebepleri zikredilirken, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz'in hücresinde, yatağının altında bir hayvanın ölüvermiş ve anlaşılmamış olduğundan oraya melek gelmediği anlatılıyor.

Bunu gözünüzün önünde iyi canlandırın!

Peygamber Efendimiz bir pırlanta gibi, etrafındaki insanlar da iyi insanlar ama dişler temizlenmezse, bıyık kısaltılmazsa, dişler misvaklanılmazsa, eller ayaklar güzelce yıkanmazsa, o zaman Cebrail aleyhisselam'ın gelmesi gecikiyor.

Demek ki insanın çevresindeki insanların güzel olması da önemli bir husus! Bir insanın çevresinin de güzel olması lazım!

Buradan günümüze ve kendimize ne pay çıkartabiliriz?

Çevremizdeki arkadaşlarımızın iyi ve temiz insanlar olması lazım! Kirli paslı oldu mu, o bile bereketi gideriyor.

Peygamber Efendimiz buyuruyor ki:

"Ağzınız Kur'ân-ı Kerîm'in okunduğu yerdir, meleklerin yakınıdır. Ağzınızın pis kokusundan onlar rahatsız olurlar. Dişlerinizi misvaklayın!" buyuruyor.

Melekler rahatsız olunca, gelmeyiveriyorlar. Onun için temizliğe çok dikkat etmemiz lazım! Çevremizin temizliğine, çevremizdeki insanların da temiz insanlar olmasına, onlara da temizliği öğretmeye dikkat etmeliyiz.

Dışarıdaki çevremiz, evin dışındaki çevremiz değişken... Ama evin içindeki ortamın temizliği ve çocuklarımızı temiz tutmak bize ait bir mesele... Mesela; "Evdeki süprüntü, evin bereketinin gitmesine sebep oluyor." diye hadîs-i şerîf var.

Demek ki ev tertemiz, süprüntüsüz olacak. Evdeki insanlar temiz, abdestli olacak. Tırnakları kesilmiş, saçları tıraşlı olacak...

Tabii, temizliği en çok hanımlar yaparlar. Fakat bazı yerlerde, bizim Türkiyemiz'in dışında bazı yerlerde, taşrada, çöllerdeki bedevîlerde ve sâirede hanımlar saçlarını yıkamıyorlar... Saç uzun, keçeleşiyor, birbirine karışıyor vs... Köyde tarlada çalışıldığı zaman, şehirdeki gibi bol su yok. Her gün yıkanma imkânı olmayınca, çeşitli temizlik mahrumiyetleri olunca bereket gidiyor.

Peygamber Efendimiz'e Cebrail gelmiyor. Bize de melekler ve gelecek hayırlı şeyler gelmeyebilir. Onun için bu yönleri de düşünerek, bu hadîs-i şerîfi de gözümüzün önünde tutarak temizliğimize çok dikkat edeceğiz. Evimizle, çoluk çocuğumuzla, hanımımızla, büyüğümüzle, küçüğümüzle, evimizde bulundurduğumuz hizmetçimizle, sokağımızla, mahallemizle, konuştuğumuz dostlarımızla, arkadaşlarımızla topluca tertemiz bir çevre kurmaya gayret edeceğiz. Hepimiz burada üzerimize düşen görevleri bileceğiz. Bu temizliğin üzerimize düşen yönünde kusurlu olmamaya, temizliği güzel yapmaya gayret edeceğiz.

Çok önemli bir hadîs-i şerîf!

Peygamber Efendimiz'e Cebrail aleyhisselam'ın gelmesi, çevresindeki insanların şu hallerinden dolayı gecikebiliyor. Bunu unutmayalım...

Melekler bazen eve gelmeyebilir. Evde köpek olduğu zaman, sûret olduğu zaman, şekil, resim, heykel olduğu zaman rahmet melekleri girmez. Ama her insanın kendisinin içinde ve çevresinde yanından ayrılamayan melekler de vardır. Mesela amellerini yazan melekler yanından hiç ayrılmıyorlar. Adam leş gibi koksa da ve onun melekleri ezâlansa da onun yanından ayrılmıyor. Çünkü vazifesi onun amelini yazmak...

Artık Allah sabır versin!

Her insanın vücudunda çeşitli melekler vardır. Nitekim Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz buyurmuş ki:

Vükkile li'l-mü'mini sittûne ve selâsü mieti melek, yezübbûne anhü mâ lem yakdir aleyhi min zâlike li'l-basari tis'atü emlâk, yezübbûne anhü kemâ tezübbûne an kas'ati'l-aseli mine'z-zübâbi fi'l-yevmi's-sâif, mâ lev bedâ leküm le-raeytümûhü alâ külli cebelin ve sehlin küllühüm bâsıtün yedeyhi fâgirun fâhü ve mâ lev vükkile'l-abdü fîhi ilâ nefsihî tarfete aynin hatafethü'ş-şeyâtîn.

Vükkile li'l-mü'mini sittûne ve selâsü mieti melek. "Her mü'mine 360 tane melek görevli olarak tayin olunmuştur." Yezübbûne anhü. "Bu melekler onun başına, üzerine gelecek musibetleri, felaketleri, zararları ondan defetmek için görevlendirilmişlerdir." Mâ lem yakdir aleyhi. "Eğer o melekler olmasa, onları defetmeye o güç yetiremezdi."

Kendisinin kendisini koruyamayacağı belaları ondan def etmek için Allah 360 tane melek vazifelendirmiştir.

Min zâlike li'l-basari tis'atü emlâk. "Bunlardan göz için dokuz tane melek vardır." Yezübbûne anhü. "Göze bir zarar gelmesin diye gözü korurlar."

Taş gelir, tam kaşına gelir, kaşını patlatır ama "Elhamdülillah, gözüne gelmemiş." dersiniz. Az aşağıya gelseydi, gözü kör olacaktı. Dal çarpar, düşer vs. ama büyük bir koruma var.

Emlâk, melek kelimesinin çoğuludur, "melekler" demektir. Melâike de melek kelimesinin çoğuludur. Emlâk, Türkçe'de bir de "mülkler" mânasına geliyor.

Dokuz tane melek vardır, adamın gözüne gelecek zararları def eder, adamı korurlar.

Kemâ tezübbûne an kas'ati'l-aseli mine'z-zübâbi. "Balın tabağından gelen sinekleri nasıl kışalıyorsunuz." Fi'l-yevmi's-sâif. "Sıcak günde."

Sinekler bal ortada iken nasıl üşüşürler, gelmek isterler... Siz de "aman yapışmasın, üstüne düşmesin" diye kovalarsınız; işte onun gibi korurlar.

Mâ lev bedâ leküm. "Öyle ki eğer gözünüzden perde açılsa..." Le-raeytümûhü alâ külli cebelin ve sehlin. "Her dağın, ovanın üstünde bu melekleri görürdünüz." Küllühüm bâsıtün yedeyhi. "Elini uzatmış..." Fâgirun fâhü. "Ağzını açmış, hazır vaziyette görürdünüz." Ve mâ lev vükkile'l-abdü fîhi ilâ nefsihî tarfete aynin. "Bu melekler insanları öyle bir şekilde korurlar ki eğer kul kendi hâline bırakılsaydı, bu meleklerle korunmasaydı..." Hatafethü'ş-şeyâtîn. "Şeytanlar onları yakalayıp, ısırıp, parçalayıp yok ederlerdi, helâk ederlerdi."

Bu melekler sayesinde insanoğlu korunuyor.

Demek ki vücutta vazifeli melekler var. Onlar vazifeleri icabı vücudun çevresinde dururlar. Ama şerefli melekler, rahmet getiren ve kula fayda getirecek olan melekler gelemez; güzel şeyler getirecekken getiremez; kul zarar görür.

Onun için müslümanın tertemiz, pırıl pırıl olması lazım! Elbisesi de, bedeni de, tırnakları da, bıyığı da, koltuk altı da, ellerinin araları da, tırnaklarının araları da, her tarafı mis gibi, pırıl pırıl, güzel olmalı!..

İslâm temizliğe böyle önem veriyor.

Allah hepimizi tertemiz müslümanlardan eylesin.

Aynı sayfada Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz'le ilgili İbn Asâkir'in kaydettiği, Huzeyfetü'bnü'l-Yemân radıyallahu anh'ın rivayet ettiği, senedi hasen olan bir hadîs-i şerîf var.

Cümle cihan halkı bilsin; çünkü artık bizim konuşmalarımız –elhamdülillah- sadece Türkiye'ye değil cihana yayılıyor. Amerika'dan, Avrupa'dan kardeşlerimiz dinliyorlar; sağ olsunlar, var olsunlar, Allah hepsinden razı olsun. Böylece fezâlara hadîs-i şerîfleri, Kur'ân-ı Kerîm'in âyetlerini yaymış oluyoruz, tebliğ güzel olmuş oluyor. Elhamdülillah...

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz buyurmuş ki:

Veledü Âdem, küllühüm tahte livâî yevme'l-kıyâmeh ve ene evvelü men yüftehu lehû bâbü'l-cenneh.

Sadaka Resûlüllah, fî mâ kâl ev kemâ kâl.

Râvilerin rivayet ettiğine göre, Peygamber Efendimiz buyurmuş ki:

"Âdem'in evlâtları -Benî Adem- yani Âdem aleyhisselam ile Havva anamızdan türeyen insan cinsi, bütün insanların hepsi..." Küllühüm tahte livâî. "Benim sancağımın, bayrağımın altında olacaklar." Yevme'l-kıyâmeh. "Kıyamet gününde."

Peygamber Efendimiz'in sancağının adı ne?

Livâü'l-hamd. "Hamd sancağı."

Hamd sancağı açılacak, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz'in eline verilecek. Sancağı Peygamber Efendimiz tutacak, mahşer halkının kalabalığı arasında bu sancak dalgalanacak. O sancağın altında Peygamber Efendimiz'e layık olan, Peygamber Efendimiz'in sevdiği insanlar, mü'minler; Allah'ın sevdiği, razı olduğu kullar gelecekler.

Allah cümlemizi o sancağın altında, o bayrağın altında toplananlardan eylesin.

Peygamberler de; İbrahim aleyhisselam, Musa aleyhisselam ve Âdem aleyhisselam'dan İsa aleyhisselam'a kadar hepsi o sancağın altına gelecekler. Kıyamet gününde o bayrağın altında, Peygamber Efendimiz'in Livâü'l-hamd'i altında toplanacaklar.

En şereflisi Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz... Makâm-ı Mahmud'un sahibi, Livâü'l-hamd elinde olan, peygamberlerin serveri, enbiyâ ve mürselînin eşrefi Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem...

Allah şefaatine erdirsin. Sünnetine uymayı nasip etsin. Sünnetinden ayırmasın. Ümmetine rahmetmeyi, faydalı olmayı, menfaat sağlamayı cümlemize nasip eylesin.

Bunlar Allah'ın rızasını kazanmanın en sağlam yoludur. Peygamber Efendimiz'in sünnetine sarılmak, ümmetine hizmet etmek, insanlara faydalı olmak en sevaplı işlerdir.

Allahu Teâlâ hazretleri de âhirette Peygamber Efendimiz'in Livâü'l-hamd'i altında iyi kulları toplayacak. Bizi de o sancağın altında toplananlardan, Havz-ı Kevser'inden doya doya nûş edenlerden eylesin... Cennette Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz'e komşu olmayı nasip eylesin...

Havz-ı Kevser'e Peygamber Efendimiz'in ümmetinden kimseler ulaşabilecek ve onlar içebilecek. Bazıları Havz-ı Kevser'in yanına giderken, melekler yolunu kesip döndürecekler ve sürükleyip götürecekler. Hatta bazılarına Peygamber Efendimiz;

"O benim ümmetimdendi. Niye onu götürüyorsunuz?" diye götürülmesini istemez gibi söyleyince, melekler;

"Yâ Resûlallah! Bunlar senin bildiğin gibi değil; senden sonra neler yaptı neler... Senin Havz'ından içmeye layık değiller. Suçlu, mücrim bunlar..." diyecekler.

Allah, Havz-ı Kevser'in başından döndürülenlerden eylemesin. Havz-ı Kevser'e varıp, doya doya içip şâd ü hurrem cennete girenlerde eylesin. Cennette de Peygamber Efendimiz'e komşu olmayı, onu görmeyi, sohbetine ermeyi nasip eylesin...

Hadîs-i şerîfin ikinci cümleciği:

Ve ene evvelü men yüftehu lehû bâbü'l-cenneh. "Ve ben, cennetin kapısının kendisine açıldığı kimselerin ilki olacağım."

Allahu Teâlâ hazretleri, cennetin muhafızı olan Rıdvan adlı ulu meleğe, Peygamber Efendimiz'den önce kimsenin girmemesini, ilk önce Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz'in girmesini emir ve tenbih buyurmuş.

"Cennetin kapısı kapalı olacak. Peygamber Efendimiz en has yakınlarıyla cennetin kapısına geldiği zaman, cennetin muhafızı olan o mübarek melek diyecek ki..."

Men ente? "Kapıya kadar gelmişsin, açılsın da içeri gireyim diye temennide bulunuyorsun. Kimsin sen?" diye soracak.

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz de;

"Ben Muhammed-i Mustafâ'yım, Resûlullah'ım, Allah'ın resûlüyüm, âhir zaman peygamberiyim!" diye kendisini tanıtacak.

O zaman o melek;

Bike ümirtü en lâ efteha kableke yâ Resûlallah! "Buyur yâ Resûlallah! Bu kapıyı senden önce başkasına açmamakla emrolunmuştum. Sen gelmişsin; hoş geldin, safâ getirdin, buyur gir!" diyecek, cennetin kapısını açacak ve cennete ilk önce Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz girecek.

Dualarda, "Duhûl-i evvelîn ile bizi cennete girenlerden eyle yâ Rabbi!" diye duymuşsunuzdur. Duhûl, dâhil kelimesinin çoğulu yani dâhil olanlar, girenler demek... Duhûl-i evvelîn de "ilk girenler" demek oluyor. Fu'l vezninde ism-i fâilin çoğulu... Böyle kelimeler vardır. Mesela sücûd; sâcidler, secde edenler demek. Aynı zamanda fu'l vezninde mastar da olabiliyor. O zaman da duhûl'un dâhil olmak mânâsına geldiği gibi secde etmek mânâsına geliyor. Mesela kuud; kâidler, oturanlar demek...

Allah bizi duhûl-i evvelîn ile yani cennete ilk dâhil olan mübarek kullarla cennete girenlerden eylesin. Habîb-i Edîbi'ne orada komşu olmayı, cemâlini görmeyi, sohbetinde bulunmayı nasip eylesin...

Bu nasıl olacak?

Sünnetine uymakla... Kur'an'a ve Kur'ân-ı Kerîm'in en güzel uygulamasını bize öğreten sünnet-i seniyye-i nebeviyyeye uyacağız, şeriat-ı garrâ-yı Ahmediyye'yi uygulayacağız. Cennete sünnete uyarak girilir.

Çünkü Allahu Teâlâ hazretleri Kur'ân-ı Kerîm'de buyuruyor ki:

Kul in küntüm tuhibbûna'llâhe fettebiûnî yuhbibkümü'llâhu ve yağfir leküm zünûbeküm.

"Ey Resûlüm! Sen o adamlara, o heriflere söyle, ‘Eğer siz Allah'ı seviyorsanız bana tâbi olun ki Allah da sizi o zaman sevsin ve sizin günahlarınızı bağışlasın!'"

Yani, "Siz ‘Allah'ı seviyorum.' diyorsunuz. Seviyorsanız Allah'ın Resûlü'nü de sevin. Onu Allah göndermiş, kitabını indirmiş. Madem Allah'ı seviyorsunuz, uyun Allah'ın Resûlü'ne... Dinleyin Allah'ın kitabını... Uyun Allah'ın ahkâmına..." demiş oluyor.

Sevginin gereği uymaktır, söz dinlemektir, sevgilinin istediği şeyi yapmaktır. Peygamber Efendimiz'i sevmeden cennete girmek yok! Peygamber Efendimiz'e ittibâ etmeden, onu kabul etmeden cennete girmek yok!

Sünnetine uyacak; sünnetine uyunca insan melek gibi olur, evliyâ olur, Allah'ın iyi kulu olur, tertemiz olur. Sünnette ne kadar güzel temizlik şekilleri gösteriliyor. Herkesin evinin önünü süpürmesi de sünnetten... Belediyelerin bu hadîs-i şerîfleri belediyenin giriş kapısının üstüne yazması lazım! Belediyecilerin en memnun olacağı ahkâm, hadîs-i şerîflerde var...

Allah bizi uyanık, hakiki, İslâm'ın kıymetini bilen iyi müslümanlardan eylesin...

Son bir hadîs-i şerîf...

İbn Ömer radıyallahu anh rivayet etmiş, İbnü'n-Neccâr isimli hadis alimi ve daha başka alimler kitaplarında yazmışlar.

Önemli bulduğum bir konudur ve tekrar etmeyi seviyorum.

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem buyurmuş ki:

Vakkırû men teallemûne minhü'l-ilm ve vakkırû men tüallimûnehü'l-ilm.

İki cümlecik var burda da; hattat kardeşlerimiz güzel bir hat sanatı harikası levha haline getirsinler, duvarlara asılsın!

Vakkırû. "Tevkır ediniz, hürmet ediniz, saygı gösteriniz, vakarlı insan muamelesi yapınız..."

Kime hürmet edilecek?

Men teallemûne minhü'l-ilm. "Kendisinden ilim öğrendiğiniz kimseye hürmet ediniz, saygı gösteriniz."

Buradaki teallemûne, muzârî sîgasıdır ama teteallemûne denmiyor, ilk te'si düşmüş oluyor. Kur'ân-ı Kerîm'de de böyle ilk te'si düşen muzârîler vardır. Meselâ:

Tenezzelü'l-melâiketü.

Ne demek?

Tetenezzelü'l-melâiketü demek... Başında te vardı ama Arapça'nın kaidesidir, böyle düşebiliyor.

"Kendisinden ilim öğrendiğiniz kimseye saygı gösteriniz." buyuruluyor. Bu saygı uydurma, yapmacık, göstermelik olmayacak; severek bir saygı olacak, baş tâcı edilecek. Çünkü hocasıdır, kendisine ilim öğretiyor.

Hocaya saygı gösterilecek... Bunu biz biliyoruz ama âhir zaman talebeleri bilmiyor.

Yunus Emre diyor ki:

Ne sarp zaman olısar.

Talebe hocasıyla mücadele edecek, ne kadar kötü bir zaman olacak. Ahir zamanda insanlar bozulacak, danişmend hocasıyla harp edecek, öğrenci hocasıyla muharebe edecek.

İşte üniversitelerin hâli! İşte anasına babasına isyan eden, hocasını hiçe sayan âsî gençlik... Ahir zaman alameti... Ama İslâm'da ilim öğrenilen kimseye hürmet var.

Fatih Sultan Mehmed, Akşemseddin hazretlerinin çadırına girdiği zaman, Akşemseddin hazretleri mahsustan kalkmadı.

Neden?

Fatih Sultan Mehmed talebesi olduğu için. "Padişahım, hükümdarım" diye burnu havaya kalmasın diye terbiye etmek için kalkmadı. Yoksa kendinden küçüklere bile kalkardı. Dervişlikte, tasavvufta mahviyetkârâne hareket etmek önemlidir. Onlar da en olgun insanlardır ama karşı tarafı terbiye etmek için kalkmadı.

Hocaya saygı gösterilecek. Bunu biliyoruz, biraz da kabul ediyoruz, "Öyle olması lazım." diyoruz...

Ben hatırlıyorum... Kenan Evren reisicumhur oldu, meşhur gazetecilerden birisinin elini öptü, herkes hayret etti. Çünkü alışılmış bir şey değil. "Nasıl öper, bilmem ne..." diye gazetelerde yazılar çıktı. O askerce;

"Tabii öperim! Bizim töremizde büyüklerimizin elini öpmek âdeti var." dedi. Yani reisicumhur oldum diye el öpmekten çekinmedi, töreye uygun hareket etti.

Tamam, bu güzel de buyurun hadîs-i şerîfin ikinci tarafına bakın. Dikkat edin! Bunu da öğretmenler çalışma odalarının duvarına assınlar:

Ve vakkırû men tüallimûnehü'l-ilm. "Kendisine ilim öğrettiğiniz kimselere de saygı gösterin!"

Hoca da talebeye saygı gösterecek. Bu çok üstün, çok hoş bir şey; bayılıyorum. Talebeye hoca saygı gösterecek! Çünkü o iyi bir talebe olarak yetişti mi, ömrü boyunca yaptığı sevapların hepsinin bir misli de hocanın defterine yazılacak.

İşte İslâm böyle...

İngilizler üniversitede öğrencilerine hitap ederken; centilmen, "sayın bay!" diye hitap edermiş.

Bu ne demek?

"Sayın bay ol!" demek. "Ben seni sayın bay yerine koyuyorum, beyefendi yerine koyuyorum. Sen de bunu bil, böyle ol!" demek...

Hoşuma gidiyor.

Çocuk dövmek, kulağını kıvırmak, ensesine vurmak, gözüne bir tane patlatmak, ensesinde boza pişirmek; bu da yok...

Bir olay anlattılar. Olayı duyduğum zaman üzüldüm ama ilginç de bir olay:

Tanıdığım ve sevdiğim birisi kendi çocuğunun da olduğu ilkokul çağındaki bir topluluğa, caminin dersanesinde dinî bilgileri öğrensinler diye resmî ders veriyor. Kendi çocuğu biraz haylazlık mı yaptı, söz mü dinlemedi, ders mi çalışmadı; ne olduysa, bir tane vurmuş. Kendi çocuğu, başkasının çocuğu da değil... Bu da idarenin kulağına gitmiş. "Bu öğretmen bir çocuk dövdü." diye hemen hudut dışı etmişler.

Çok ilginç!..

Çocuklar bazen haşarı oluyor; cam kırıyor, atlıyor, zıplıyor, gürültü ediyor...

Biz bu haşarılığı, gürültüyü, yaramazlığı engellemek için ne yapıyoruz?

Ya, "Otur, sus!" vs. diye bağırıyoruz. Ya da öğretmen cetveli alıyor, "Aç avucunu!" diyor, avucuna vuruyor... Ya da kulağını kıvırıyor, havaya kaldırıyor; kulağı çok acımasın, kopmasın diye çocuk parmaklarının ucunda yükseliyor.

Bunların misallerini, manzaralarını hepiniz tahsil çağınızdan bilirsiniz. "Hocanın vurduğu yerde gül biter." filan da denmiş. Dövülüyor... Osmanlılar zamanında falakaya yatırılırmış, diye bahsediliyor. Orada kalmış da değil. İşte hadîs-i şerîf...

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz; "Kendisine ilim öğrettiğiniz kimseye de, öğrenciye de saygı gösteriniz!" buyuruyor.

İşte İslâm! Dünyada 14 asırdır İslâm var... İşte yirmibirinci yüzyıla gelmiş İslâm âleminde müslümanların sünnet-i seniyyeden uzaklıkları...

Neden oluyor bu?

Hadîs-i şerîfleri ve Kur'ân-ı Kerîm'i bilmediğimiz için oluyor. Kulaktan dolma, gazetelerdeki karikatürlerden olma, bir sığ bilgi, kültür ve duygu seviyesi veya seviyesizliği var. İslâm düşmanlığı var.

Sen İslâm'a düşmansın ama Amerikalı, İngiliz hem de alim, fâzıl, feylesof, hakîm adam müslüman oluyor.

Sen niye düşmanlık duyuyorsun? Niye sen din düşmanı olarak yetişmişsin? Rahman'ın yoluna kızıyorsun! Rahman'ın emrine, hitabına, kitabına, peygamberine kızıyorsun!..

Ne insanlar çıktı! Peygamber Efendimiz'e nasıl laflar söyleyen insanlar çıktı! Söylediklerini ağzıma almaktan hayâ ederim, korkarım. Kur'an hakkında ne sözler söyleyenler, İslâm hakkında ne kadar acı konuşanlar çıktı. Mücevherin kıymetini bilmiyorlar. İncelemiyorlar, okumuyorlar, karşılaştırmıyorlar; propagandaya geliyorlar, dolduruşa geliyorlar. Mukayese etseler görecekler.

Kanadalı Thomas Erving diye birisi müslüman olmuş. Kütüphanemde İngilizce kitabı da vardı... Neden müslüman olduğunu izah ederken diyor ki;

"Ben İslâm'ı başka dinlerle mukayese ettim, en güzel olduğunu gördüm. Onun için müslüman oldum."

Türkler de Orta Asya'da müslüman olmuşlar.

Nasıl müslüman olmuşlar?

"İslâm kılıç zoruyla yayıldı." diye söyleniyor. Hayır! 200 bin çadır; pat müslüman olmuş.

İslâm ilk devirde de kılıç zoruyla yayılmadı. Peygamber Efendimiz'in savaşlarında ölen insanların sayısı 1000 kadar bile değil, çok küçük bir rakam. Hamidullah Bey'in kitabında yazıyor, çok az bir şey...

Medenî denilen insanlar çok çok daha fazla katliamlar yapıyor, çok çok daha fazla insan öldürüyorlar. Ama kendilerini medenî diye satıyorlar, bizimkiler de yutuyor, işi doğru olarak bilmiyor.

Kanadalı bir gazeteci, bir diplomat mukayeseli olarak inceleyince müslüman olmuş. Gerçekleri derinlemesine araştırınca, Kur'ân-ı Kerîm'in ilme, mantığa ne kadar uygun olduğunu görmüş.

Prof. Dr. Maurice Bucaille, Fransız İlimler Akademisi üyesi... Kitap yazmış. Münakaşalarında, konuşmalarında karşısındakilere;

"Bakın, Tevrat böyle söylüyor. İncil böyle söylüyor. Kur'an böyle söylüyor... İşte bakın, Kur'an haklı, Kur'an bilimsel..." diyor.

Adamlar yerin altını, denizin dibini, fezânın derinliğini araştırıyorlar, gerçekleri yakalıyorlar, neler buluyorlar... Biz elimizdeki bulunmuş olan hazineleri kaybediyoruz.

Buraya gelirken uçağımız Darvin denilen şehirde durdu. Bir saat kalacak. Salona indik, gezdik, baktık; namaz kılacak sakin bir yer yok... Uçağa da binersek namaz kaçacak. "Namazı nerede kılalım?" diye polise gittik;

"Bizim ibadet etmemiz lazım! Nerede edebiliriz, bir oda gösterebilir misiniz?" dedik.

Bize kendi emniyet odasını, cihazların filân olduğu yeri verdi. Orada namazımızı kıldık, elhamdülillâh, Allah kabul etsin... Avustralyalı polis, müslüman da değil.

Bizim arkadaş çocuğunu okula kaydettirirken;

"Bizim çocuklar müslümandır. Öğlenleri bunlar namaz kılacak. Ne olacak?" diye müdüre sormuş.

Müdür demiş ki:

"Gelsin, benim odamda kılsın. Benim odam hazır."

Ortaokulun müdürü... Böyle olması lazım! Anlayışlılık, karşıdakinin dinî duygularına saygı, dinine göre yaşamasına kolaylık göstermek, sağlamak; medeniyet bu...

Allahu Teâlâ hazretleri bizi gaflet uykusundan uyandırsın. Milletçe, ümmetçe İslâm'ın güzelliklerini anlayıp, uygulayıp, başkalarına da anlatıp rızasını kazanmayı nasip etsin. Huzuruna sevdiği, razı olduğu kullar olarak, vazifesini yapmış müslümanlar olarak; âsî, mücrim değil de makbul, mahbub, razı olunan kullar olarak gitmeyi nasip eylesin. Cennetiyle, cemâliyle cümlemizi müşerref eylesin...

es-Selâmü al eyküm ve rahmetullâhi ve berekâtüh...