Çocuklar öğrenme sürecinde ilk olarak anne-babalarını model alırlar. Onları taklit ederek bulundukları ortama uyum sağlamaya çalışırlar.
Çocuklarda öğrenme, ilk yıllarda model alarak taklit etme ile oluşur. Çevrelerindeki insanları model olarak alır, taklit eder ve onlar gibi davranmaya çalışırlar. Kazandıkları bu beceri gelişimi sayesinde artık anneye bağımlı bebeklik sürecinden sıyrılmaya başlarlar.
Çocukların özellikle en fazla vakit geçirdikleri kişiler anne ve babaları olduğundan ilk olarak onları model alırlar. Çocuklar en çok anne-babalarına özenirler. Onların kıyafetlerini giymekten, eşyalarını kullanmaktan ve onlar gibi görünmekten büyük zevk alırlar.
Uzman Psikolog Aycan Bulut, “Çocuğun taklit etmesi öğrenim sürecinde büyük önem taşır. Çünkü çocuk, taklit yoluyla başta sosyal beceriler olmak üzere dil ve birçok yeni becerileri de beraberinde öğrenir. Bu durumda çocuk yeni öğrendiği bilgiyi gözlemler, taklit eder ve pratik yapar. Çocuklarda model alma ve taklit etme becerisi 1 yaş civarında gelişir. 1 yaş çocuk için aynı zamanda yürüme ve konuşma gibi önemli birçok becerinin de gelişmeye başladığı dönemdir. 3-11 yaş arasında ise çevreden aldıkları kaynak ile kimlikleri şekillenir” diyor.
Anne-babayı taklit etmek, çocuğun onları model almaya başladığının göstergesidir. İşten dönen babasını taklit eden erkek çocuk ve annesi gibi evi temizleye çalışan bir kız çocuğu da bu duruma örnektir.
Çocuklar taklit ederek gördüklerini kopya etmeye çalışmaz, anne-babasıyla arasında bağ kurmaya ve özdeşleşmeye çabalar.
Çocukların gelişim dönemlerinde anne ve babayla kurduğu ilişki, ilerleyen zamanlarda ilk aylardakine nazaran daha da gelişir ve kuvvetlenir. Anne ve babasını model alarak taklit eden çocukların onlarla kurduğu bağ da güçlenir.
Yetişkinlerin davranışlarını taklit ederek uygulayan çocuklar bu becerileri yapabildiklerini görürlerse, başarma hissiyle olumlu benlik algısı geliştirmeleri daha kolay olabilir.
Anne babalar rol model olduklarını unutmamalı
Anne ve babalar davranışlarıyla çocuklarına model olmalıdırlar. Çocuğun iyi bir kişiliğe sahip olması ebeveynlerin ona doğru şekilde davranmasıyla ilişkilidir. Unutulmamalıdır ki çocuklar anne ve babalarını çok erken yaşlarda gözlemlemeye başlar. Çocuk anne-babanın uygun olan bir davranışını taklit ediyorsa, olumlu bir geri bildirimde bulunulmalıdır. Küçük bir gülümse bile yeterli gelebilir. Eğer çocuk uygun olmayan bir davranışı taklit ediyorsa, sert bir tepki verilmemelidir.
Çocukların ebeveynlerini model alma ve taklit etme davranışlarının pekiştirilmemesi gerekir. Çocuğa onu olduğu gibi sevdiğinizi ve kabul ettiğinizi hissettirmeniz çocuğun kendine güvenini de sağlamlaştırır.