24.Gün - Merhametli Ol

Herkes,  bizim   düşündüğümüz   gibi düşünürse dünyanın daha güzel olacağını zannederiz.  Doğal  olarak  inanışlarımızın en doğru olduğuna inanırız. İnsanlar bizim gibi inanmadığında veya düşünmediğinde

ise çoğunlukla tahammül edemeyiz. Hatta çoğunlukla bu farklılıklar yüzünden insanların cezalandırılmasını isteriz (tabii ki bunu da itiraf etmeyiz). Amerika’da başkalarının yaşam tarzlarına  tahammülsüzlük  suç  sayılıyor.  Öyle  ki  dünyada,  nüfusa oranla en çok mahkûm sayısı bulunan ülkenin kendi ülkeleri olması Amerikalıları  hiç  de  rahatsız  etmiyor.  Şefkat, hoşgörü ve anlayış ise soyu tükenmekte olan kavramlardır. Fakat birçok insan kendi ailesine veya yakın arkadaşlarına karşı şefkatlidir. Bu şefkati ve hoşgörüyü kendinden farklı düşünenlere ve davrananlara karşı gösterebilen ise çok azdır.

“Biz birbirimize Tanrının merhametini dileriz ama kendimiz hiç merhamet göstermeyiz.”

- George Eliot

Bugün dikkat edeceğiniz şey: Merhamet

Başkalarına merhamet etme, anlayış gösterme ve bağışlama fırsatlarını kollayın. Bunun olağan olduğu bir dünya hayal edin. Haberleri okurken, fail dışında kimseyi yaralamayan “suçlar” için sıklıkla ağır cezalar verildiğine dikkat edin. İnsanın acı çekmesine neden olan aşırı cezaların  ne  sıklıkla  verildiğini  kendinize  sorun.  Suçluları  mümkün olan en kısa sürede sosyal yaşama geri döndürülmesini sağlayan diğer ülkelerin  (örneğin  Finlandiya  ki  suçun  tekrarlanma  oranı  düşüktür) yaklaşımına bakın. Aşırı ceza ve sosyal intikam olmadan kültürel sapmalarla başa çıkmanın yollarını düşünün.

Şefkat ve merhamet gösterme stratejileri:

•   Birinin   hareketleri   yüzünden   cezalandırılması   gerektiğini düşündüğünüzde  herkes  için  daha  güzel  bir  sonucun  başka yollarla  elde  edilip  edilemeyeceğini  kendinize  sorun.  Tedavi etmek veya topluma yeniden kazandırmak hapsetmekten daha iyi olmaz mıydı?

•   Kendinizi  kesin  olarak  haklı  gördüğünüzde  ve  başkalarının hareketlerini  tahammül  edilemez  bulduğunuzda  şu  soruyu yanıtlayın:  Görüşümü  destekleyecek  sebepler  neler?  Haklı olduğumdan  nasıl  emin  olabilirim?  Acaba  hatalı  olan  ben miyim? Acaba ben hoşgörüsüz müyüm?

•   Kendinizi merhamet, affetme ve anlayışlılık konusunda eksik hissettiğiniz alanlarda çalışın. Sizce hangi durumlarda insanlar, yardım edilmek yerine cezalandırılmalıdır? Sonuçlarınızı hangi gerekçeye dayandırıyorsunuz?

•   Toplumsal   koşullandırmanın   olayları   birçok   açıdan   görme kabiliyetinizi  nasıl  etkilediğini  düşünün.  İçinde  yaşadığınız kültür  bağışlama  ve  merhamet  etme  konusunda  ne  ölçüde teşvik  edici  veya  caydırıcıdır?  Ya  da  “kötülerden”  intikam almayı, kınamayı ve cezalandırmayı ne ölçüde teşvik edicidir? Kültürünüz tarafından teşvik edilen yanlış ve insafsız görüşleri eleştirmeden ne ölçüde kabul ettiniz?