Güneydoğu Asya Ramazan lezzeti, Kue Nastar tarifi

Güneydoğu Asya yörelerinde özellikle Malezya, Endonezya, Filipinler, Tayland ve Hindistan’ın doğal bitki örtüsü içinde bulunan ve yıl boyu yetiştiriciliği yapılan leziz bir tropik meyve: Ananas.

Endonezce’de “nanas”, Malayca’da “nenas” ismi verilen hem leziz hem bereketli bu meyvenin merasim yiyeceklerine de hammadde teşkil etmesi işten değil pek tabi. İsmi geçen tüm ülkelerin mutfağında cin biberli ekşi-tatlı yemek sosları, sebzeli kavrulmuş yasemin pirinç pilavı, “pacheri”, “manisan”, “nanas goreng” gibi tatlıları yer alıyor. Malezya, Endonezya ve Singapur adalarında da “kue” yani bir nevi kurabiyesi merasim sofralarının baş tacı. “Kue Nastar”, yapıldığı yöreye göre küre, tart, rulo şekli verilen, ananas dolgulu leziz bir kurabiye.

Hazırlanışı:

Bir gün öncesinden ananas harcı hazırlanır. Bu harca yörede “selai nenas nastar” ismi verilmekte.

Bu harç buzlukta yahut buzlukta saklanıp çeşitli tatlılarda kullanılabileceği gibi marmelat olarak da yenebilir. Yörede genellikle bayram öncesi toplu olarak yapılır, birkaç tepsi kui nestar hazırlanarak kah satılır, kah Ramazan ayında iftarlarda ve bayram sofralarında misafirlere ikram edilir.

Ananas marmelatı için malzemeler:

Kabuğu sararıp bal rengine dönmüş 4 tane “Ballı Ananas” (bir ananas çeşidi, tazesi bulunmadığında konservesi de kullanılabilir)

1 tane Seylan çubuk tarçını

11 tane karanfil

3 çubuk kaya şekeri (yörede plastik çubuklara sarılı halde yahut iri toplar halinde bulunur, harcın kıvamının sertleşmesine katkıda bulunur, arzuya göre şeker eklenmeyebilir)

Bir fiske tuz

Hazırlanışı

Ananaslar kabuğu ve ortasındaki sert kısmı ayrılıp doğranarak düdüklü tencereye alınır. Tencerenin dibine 3 yemek kaşığı su dökülür. Ananaslar iyice yumuşayıp suyu azalana kadar pişirilir.

Kapağı açılıp biraz buharı uçunca öğütücüden geçirilir. Kaya şekeri ve baharatlar eklenerek geniş bir tencereye alınır, kaya şekeri çubukları sıcağa temas eder etmez şekerden ayrılarak tencereden çıkarılabilir.

Kısık ateşte 40-45 dakika ara sıra karıştırılarak suyunu iyice çekip marmelat kıvamı alana kadar pişirilir. Burada önemli olan tencerenin dibine yapışmaması ve renginin kararmaması.